NËNAVE TË FTERRËS

Në të gjitha kohërat, moj nënat e Fterrës

keni qenë dhe jeni, burimi i jetës

dhe kështu rrjedh jeta, brezat vijnë e shkojnë

dashurinë e nënës, kurrë se harrojnë.

Ju nënat Fteriote, moj të mirat nëna

të thjeshta punëtore, duart të argjendta

ju na keni rritur, me shumë mundime

ndaj për juve sot, shkruan zemra ime.

Juve na mëkuat, me qumësht, me bukë

me ujin e Fterrës, me djathin e butë

me gjalpë dybeku, me dhallën e ftohtë

me gjizë, me ullinj, bukë misri të ngrohtë.

Ju lindni dhe rrisni fëmijë të mirë

vajza edhe djem, porsi xhevahirë

ju na edukoni qysh në fëmijëri

të jetojmë me nder. në paqe e liri.

Të jetojmë me nder, me djersën e ballit

mos t’ju thyejmë zemrën, nënës dhe babait

të nderojmë mikun, dhe të mbajmë besën

të nderojmë krahinën, të nderojmë Fterrën.

Të duam arsimin, të duam kulturën

të vazhdojmë shkollat, të nderojmë punën

prindërit, gjithë njerëzit, ne ti respektojmë

porositë tuaja, kurrë s’do ti harrojmë.

Për nënat e shtrenjta, na merr malli shumë

mall që vjen e rritet, e bëhet si lumë

“dashuri e nënës dhe përkëdhelitë”

nuk mund të harrohen, me to jemi rritë.

Sa herë kemi halle, sa herë na merr malli

- Ku je nëna ime, ku je nënë xhani!

Duam të vëmë kokën në prehrin tuaj

të na përkëdhelni, ne t’ju puthim duart.

Si të gjitha nënat, dhe ti nëna ime

shpesh na kini falur, kur bënim gabime

ju na këshillonit, me të ëmblat fjalë

se zemra e nënës, din vetëm të falë.

Jam duke ju parë, duke ju shikuar

Kur shkonit në punë, me djepin ngarkuar

Në arë e në stan, bashkë me burrat tuaj

kur ktheheni nga puna, me shtiza në duar.

S’ka fjalë më të bukur, se sa fjala nënë

e ngrohtë si dielli, e bukur si hënë

s’ka zë më të ëmbël se sa zëri i nënës

si këngë e bilbilit, si këngë e thëllëzës

Gjithmonë do t’ju duam, do t’ju respektojmë

ju që jeni gjallë dhe ato që s’rrojnë

 ju kujtojmë me mall, me shumë dashuri

para emrit Nënë, të gjithë jemi fëmijë

Për nënat e Fterrës, nderim jetë e mot

nga bijtë e bijat, kudo nëpër botë

djemtë dhe vajzat tuaja, kudo që jetojnë

nënën edhe Fterrën, kurrë si harrojnë

Nëna edhe gjyshe, që s’jetoni sot

që s’ju kemi më, e s’ju shohim dot

prehuni të qeta, në “banesën” tuaj

kujtimi i juaj, qoftë i pa harruar.